Ήταν Χριστούγεννα του 2016 όταν η Noelia και ο Abe, αγαπημένοι μου φίλοι που προέρχονται από τη ζωντανή καρδιά του Πουέρτο Ρίκο, μου έκαναν δώρο ένα 64-oz. μασόν βάζο κοκίτο, στολισμένο με αγάπη με ένα κόκκινο φιόγκο. Το Coquito κυριολεκτικά μεταφράζεται σε «μικρή καρύδα» στα ισπανικά και παραδοσιακά παρασκευάζεται από καρύδα (τόσο το κρέας όσο και το γάλα και η κρέμα της), ζαχαρούχο γάλα, μια πινελιά ρούμι και μια συμφωνία αρωματικών μπαχαρικών. Η ανατροφή μου, εμποτισμένη με την παράδοση των Αντβεντιστών της Έβδομης Ημέρας, δεν έκανε ποτέ τις διακοπές στο επίκεντρο. Για τους γονείς μου, κάθε μέρα ήταν μια γιορτή και οι εορταστικές εκδηλώσεις έπαιρναν δεύτερη μοίρα. Επομένως, για να ανθίσω με τις δικές μου παραδόσεις —συμπεριλαμβανομένων των διατροφικών περιορισμών, διαβάστε περισσότερα για αυτό εδώ— το coquito θα μεταμορφωνόταν στα χέρια μου. Ένα μείγμα ζεστών μπαχαρικών εμπνευσμένο από την κληρονομιά μου από την Τζαμάικα, σε συνδυασμό με το εμβληματικό ρούμι Wray & Nephew, έχει ως αποτέλεσμα αυτή τη βελούδινη και ικανοποιητική ερμηνεία χωρίς γαλακτοκομικά. Η άποψή μου για αυτό το κλασικό ποτό χρησιμοποιεί επίσης βρασμένο chai για ένα μείγμα από ξυλώδη, γήινα μπαχαρικά. Το γάλα καρύδας και η κρέμα καρύδας συμβάλλουν σε ένα γυαλιστερό ιξώδες, ενώ τα εβαπορέ και ζαχαρούχα συμπυκνωμένα γάλατα βρώμης εξισορροπούν τον πλούτο από την καρύδα και διατηρούν το ρόφημα μεταξένιο.